تاهت ملامحنا
بين الألم والدمع والأحزان
سكن العذاب ريحنا
صبح العذاب سجّان
والشمس خايفة تنور
والقمر سرحان
الكل تايه فى وطنى
كل الوطن تعبان
اللى بيشكى المواجع
واللى بيبكى وراجع
ومجمعانا المضاجع
بالحزن والحرمان
يا ضحكة قومى وتعالى
مين يرحمك يا حالى
سهران بناجى الليالى
أصبح فى يوم إنسان
فين الضمير يا وطن
اصرخ يا عم الزمن
أمتى تعدى المحن ؟
ونعيش فى خير وأمان
مكتوب علينا الآسى
يا شعب خيره اتنسى
وهمــــومه متأسسة
ممنوع يعيش فرحان
علّوا التمن يــــــا ولد
واتحكمــــوا فى البلد
واللى يثور ينجــــلد
ممنوع يعيش غلبان
والباشا عايش براحته
ياكل ويشرب فى خيرى
وفى لحظة قمت وصارحته
الجـــلدة كانت مصيرى
أسف يا باشا سامحنى
ولدى فى بيتى فاضحنى
من جوعه والله جارحنى
كاره أكــــــــون غلبان
كل أما أصبّر فى ولدى
ألقى همومك يا بلدى
زادت وهدت فى سندى
ويا رتنى م الأعيان
اوعاك تقول إنى ظالم
زادت فى أيـدى المظالم
يا رب أنت اللى عالم
كان نفسى أعيش إنسان
الشاعر / ناصر عبد المقصود
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق