جزء من قصيدتى الطويلة بعنوان " ضرب من العشق...يشرف " .
"١" صهرى شيخ عرب
ايا اصيلا بذاك الحى منبته. فاروق الباشا
وسنيه شبت فى ربوعه وشابت
قال الكرم فيك: كريك القوم
ان تلقاه تولت وحشتك وغابت
شهد الطاعنون والغر نجدته
وله فى الملاحم اتار تباقت
ماعن لمعضلة يحل وثاقها
الا اتته قيد بنانه فلانت
تراه فى العشيرة سهلا متبسما
ولبه بشانهم فى شغلها باتت
لايثنيه امر عن غوث محزون
من الاسى تكدرت نفسه وعانت
او اقالة معثور كبت مسعاه
وتاهت فى الحياة مطاه وتخافت
او اغاثة معسور شحت مناهله
وقضت الاقدار فى شانه وغالت
هو الفارس مرتضاه اقام عدل
ونصرة مغبون واسعاد قانت
رقت صنائعه فسمت مقاصدها
فباتت انجما فى الافاق تعالت
ماضل بعيد تقول فى شانه
وماكذبت عترته عندما قالت
ماذاك الهمام الا سليل قوم
حازوا الزعامة مالغيرهم الت
فقصدت مغناك واثقا بعدما
ضنت الالباب بالراى او خابت
فاجعل فؤادك لقولى اذن تعى
وسل النفس لاى الاقوال استراحت
وانى لصدوق لاغبار يعتلى سيرتى
وفعالى فى الحق سمت فتراقت.......الغيث الوفير " فاروق الباشا " مصر
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق