الجهل المستنير ...باللهجه الصعيدى
بقلم شاعر / الأثر ـ المفقود
............................................
علمونا فى المساجد والكنايس
ع الجهاوى وف المدارس
اننا لازم نخاف ...
يعلا صوتنا ...
بالسكوت مش بالهتاف
نبقى زى تيران تدور حوالين سواجى
عاميه ماتشوفش طريقها
صوره م الحلم اللى باقى
ف العقول طول عمره ذكرى
امته بس هييجى بكره
الف ميت مليون اخساره
ولد جالوا عليه دا راجل
خلى اهله وقود.. مراجل
الكلام برصاصه حيه
واللى هيعارض جنابه ..
يتجتل وملهش ديه
السنين بتعدى مره
نبكى... ييجى ميت الف مره
نلعن الدنيا وما فيها
الف دمعه فى عين بريءه بتداريها
ضحكه مخنوقه بمرااار
زى عتمة ليل حزين
لسه مطلعلوش نهار
ليه خريفنا يبجى عام
نتظلم ونجول حرام
الحرام ف سكوتنا يتحول.. حلال
واننا نلقى الكرامه
شىء دا اصعب م المحال
لسه فى عروقنا بتنبض
قطرة الدم اللى سالت
فوق رصيف نادت وقالت
انتى ياارضى اتسجيتى بعمرى فقر
وانتهيتك ما انتهيتى
حتى مل العمر ..قهر
نعمل ايه.. فيكى وعشانك
وانتى متهانه ومعانا سنين عجاف
اللى ظلمك واللى خانك
بتشليه فوق الكتاف
فوضنا بقى من دى سيره
انتى طول عمرك اميره
دا انتى لو تبكى بكرامه
ابقى من ضحكه بمذله
اه عليكى وانتى هله
زي عود الزرع لاخضر
زى بسمة فجر شقشق فوق جناح عصفور شريد
جاى بيصرخ من بعيد
ينشد اللحن اللى كاتبه بجنحاته ع الشجر
فرحته يمرق يلاقى سربه راجع م السفر
فرحته لما الربيع بيطل من دمعة خريف
فرحته بالنسمه تيجى مع العصارى ف شرد صيف
لو ينادى بعلو صوته هتسمعيه
انتى ليه تجسى عليه
يترمى ف حضنك ويبكى
تبعديه عنك سنين
طب جوليلى لمين هيحكى ع اللى جواه م الحنين
مش كفايه ياغاليه غربه
احنا ليه بنقول ظروف
والحكاوى لما تكتر
بينا نبعد ..
مره ضعف.. ومره خوف
نلعن البسمه البريءه ف العيون
والكلام اللى بحروفه
يقضى على شك وظنون
نلعن اللحظه اللى عاشها القلب صافى
والحنان اللى ف صدورنا
لما نبجى ف حضن دافى
ايه هيبجى ..؟!!!
بعد ما يغيب اللى بينا
او يهاجر
تبجى روح العلم تاجنا
ويسجونا بالعساكر
دا المرار طافح ياخلق الله ..وفااااجر
...........#الاثر_المفقود
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق