كأس الهوى
بقلم الشاعر / فارس بلا جواد
.
يانديم لاتبخل بكأس
واسقنى فما طاب زمانى
.
فقد شربت كؤس الهوى
وكأس الهوى ماروانى
.
فبعدما سكنت مهجتى
وجرى الحب بشريانى
.
حال البين بينى وبينها
فمتى وأنى ستلقانى
.
وهل ستبقى على عهد
ام سترضى بذل وتنسانى
.
وأنا قلبى مانساها
وسكن السهد بأجفانى
.
والعين تهفو لرؤياها
واعيش بسهدى واحزانى
.
وطيفها دوما يلازمنى
اذا اغمضت عينى نادانى
.
وقال انى تنام وتستكين
ومعصمى ادماه سجانى
.
فلا كنت ولا كان الهوى
ولا عشت يوما فى اوطانى
.
اذا تخاذلت عن نصرتى
وذبل الورد فى بستانى
.
فمضيت لعلى انساها
حتى تخرج من كيانى
.
فزادنى البعد شوقا
فالحب اقوى من النسيان
.
وهواها عالق بقلبى
وقلبى فى هواها رمانى
.
وقال ياصاحبى صبرا
ربما تزدهر الامانى
.
فقلت كيف لى بصبر
والصبر بكى لما رئانى
.
بقلمى فارس بلاجواد
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق