--------------غيابى عنكم لمرورى بظروف كانت هى الأصعب فى حياتى ...وحشتونى
عيش بلاش ع الأرض مرمى...
وناس هناك حلمها...لو لُقمة حاف من بختها
عليها تحمد ربها...من فرحها ترقص تغنى
وناس تسيب الميه ع الأرض نازله..
وغيرها ناس تدوق علشانها المزّلة
عايشة وأملها فى الحياه...لو نقطة بس تبل ريقها
وساعات تموت من العطش....
متشوفش عينها حلم التمنى
وناس بتطلع على الشاشات...تشبه تمام الأراجوزات
قِلة أدب على إفيهات...تبيع بلدها بدرهمات على دولارات
كل اللى ساكن قلبها...غل مكمكم فى الصدور
من حِقد ماشى فى دمها...شايفة السواد مش شايفة نور
تفرح فى موت الشهيد...وبالشماتة وشها بالنار يئيد
شياطين بشر.حبة عبيد....للمال ولاءها و حبها
الناس دى كارهة نفسها...دايماً تهد وعمرها أبداً ما تبنى
لا العيب فى حاكم حكم....ولا حَكم مليون حكم
العيب فى ناس زى البجم....عايشة بضمير مات وإنعدم
العيب دا فينا و مننا...دايماً نشوف عيب بعضنا
وقُصاد عيوبنا بنختفى....و ندارى منها وشنا
نخرس ويعما النظر
أخلاقنا مال بيها السفه....وبقينا واحد فى الشبه
حتى الكلام الحلو بينّا....بالحرف طالع مُختصر
الظُلم أصبح حضارة....
فى قلوب بقت من حجارة
فاكرة الإهانة شطارة...
بأه طبع يجرى فى دمها...طبع التجنى
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق